1. Friction Formulation
این بخش نحوه مدل‌سازی اصطکاک را تعیین می‌کند. گزینه‌های موجود عبارتند از:
a. Frictionless
- بدون اصطکاک (اصطکاک صفر) میان سطوح مدل‌سازی می‌شود.
- مناسب برای مدل‌سازی تماس‌هایی که نیروی اصطکاک در آن‌ها قابل‌چشم‌پوشی است یا مدنظر نیست.
- سطوح به‌راحتی روی یکدیگر می‌لغزند.
b. Penalty Friction
- یک روش عددی برای تعریف اصطکاک است که از فرمولاسیون پنالتی استفاده می‌کند.
- نیاز به تعریف ضریب اصطکاک (μ\mu) دارد.
- مقدار نیروی اصطکاک وابسته به نیروی عمودی و ضریب اصطکاک است:
- مناسب برای تماس‌های عمومی که نیروی اصطکاک در آن‌ها مهم است.
c. Lagrange Multiplier Friction
- یک روش دقیق‌تر برای مدل‌سازی اصطکاک است که از قیدهای لاگرانژ برای اطمینان از رعایت دقیق شرایط اصطکاک استفاده می‌کند.
- دقت بالاتری نسبت به روش پنالتی دارد، اما ممکن است محاسبات زمان بیشتری ببرد و ناپایداری عددی ایجاد کند.
- معمولاً در مسائلی که دقت اصطکاک اهمیت زیادی دارد، به کار می‌رود.
d. Rough
- اصطکاک به صورت کامل (غیرلغزنده) تعریف می‌شود.
- هیچ لغزشی میان سطوح اتفاق نمی‌افتد، به عبارت دیگر، سطوح به‌طور کامل درگیر یکدیگر هستند.
- مناسب برای شرایطی که حرکت نسبی میان سطوح مجاز نیست.
2. Tangential Slip
در برخی موارد پیشرفته، امکان تنظیم موارد اضافی مانند رفتار لغزش وجود دارد. این بخش به تنظیماتی مانند Maximum Shear Stress یا Elastic Slip مربوط می‌شود که میزان مقاومت سطح در برابر لغزش را تنظیم می‌کند.
جمع‌بندی
در انتخاب Friction Formulation به نکات زیر توجه کنید:
- Frictionless: زمانی که نیازی به درنظر گرفتن اصطکاک نیست.
- Penalty Friction: برای مدل‌سازی اصطکاک معمول با سرعت بالاتر.
- Lagrange Multiplier: برای دقت بالا در مدل‌سازی اصطکاک، اما با هزینه محاسباتی بیشتر.
- Rough: برای مواقعی که حرکت نسبی بین سطوح کاملاً غیرمجاز است.
